Część 3

Dostałam odpowiedź "O pierwszej, w lodziarni na ulicy Jana Matejki :D".

Zerknęłam na godzinę, była 8:17. Powinnam się wyrobić. Poszłam do kuchni, zjadłam szybkie śniadanie i ruszyłam do łazienki. Gdy już wszystko skończyłam robić, wróciłam do swojego pokoju. Otworzyłam wielką szafę pełną ubrań... Po prostu się załamałam. Nie wiedziałam w co się ubrać. 

Do pokoju ktoś zapukał.

- Proszę.

Weszła mama.

- Co ty robisz? - przyjrzała mi się z uwagą.

- Mam dzisiaj spotkanie. Nie mam pojęcia w co się ubrać.

- A z kim to spotkanie? - zainteresowała się mama.

- Z Piotrkiem... Nie znasz. Poznaliśmy się wczoraj, wydaje się być bardzo fajny.

- Hmm... Chyba ja coś na to poradzę.- nagle zniknęła.

Po chwili wróciła mama.

- Proszę, to dla ciebie. - powiedziała, pokazując mi błękitną, przewiewną sukienkę.

- Ona jest cudowna mamo! - okrzyknęłam radośnie.

- Lepiej ją przymierz, bo nie wiem, czy jest na ciebie dobra. - powiedziała uśmiechnięta.

Założyłam ją na siebie, była idealnie dopasowana do mojej sylwetki. Przeszłam do przedpokoju i przejrzałam się w dużym lustrze. Błękit to był mój kolor, pasował do mnie.

- Wyglądasz w niej cudownie.

- Dzięki... Która jest godzina?

Mama spojrzała na zegarek na ręce.

- 12:06.

- O nie, muszę się trochę pośpieszyć.

Szybko założyłam białe baleriny. Sięgnęłam po torebkę, która wisiała na haczyku i szybko krzyknęłam, że wychodzę.

Doszłam tam na 12:48. Jego jeszcze nie było, więc postanowiłam pójść do WC i poprawić sobie makijaż przed lusterkiem. Nie zajęło mi to długo. Gdy wróciłam on już tam był.

- Hej Asiu! - na mój widok wstał z krzesła.

- Cześć. - uśmiechnęłam się.

Usiedliśmy. Była chwila ciszy.

- Pięknie dziś wyglądasz.

- Em.. Dzięki.

Nagle podszedł kelner:

- Proszę menu. - rozdał nam po jednym menu i odszedł.

Przeglądałam menu i co jakiś czas spoglądałam na niego. Ręce zaczęły mi się trząść.

- Wszystko ok? - spytał. - Ręce ci się trzęsą.

- Tak, wszystko ok. To nic. Nie zwracaj na to uwagi.

Zestresowałam się przy nim. Był tak nieziemsko przystojny.

Przyszedł do nas kelner.

- Co zamawiacie? - uśmiechnął się do nas.

Złożyliśmy zamówienie i odszedł. 

Zaczęliśmy rozmawiać, poznawać się. Dowiedziałam się, że ma 17 lat. Urodziny 13 października. Lubi niebieski i szary kolor. Po prostu ważne i mniej ważne rzeczy.

- Oto pańskie zamów... - kelner, który nas obsługiwał potknął się o coś i nasze desery wylądowały na mojej sukience.

__________________________

Oto kolejna część. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Podzielcie się swoimi wrażeniami w komentarzu :D

Pozdr. ;3